EUR-Lex Baza aktów prawnych Unii Europejskiej

Powrót na stronę główną portalu EUR-Lex

Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex

Dokument 02016D0010-20190803

Tekst skonsolidowany: Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/810 z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie drugiej serii ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (EBC/2016/10)

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2016/810/2019-08-03

02016D0010 — PL — 03.08.2019 — 002.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/810

z dnia 28 kwietnia 2016 r.

w sprawie drugiej serii ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (EBC/2016/10)

(Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 107)

zmieniona przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  nr

strona

data

►M1

DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/1974 z dnia 31 października 2016 r.

  L 304

7

11.11.2016

►M2

DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2019/1312 z dnia 22 lipca 2019 r.

  L 204

123

2.8.2019




▼B

DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/810

z dnia 28 kwietnia 2016 r.

w sprawie drugiej serii ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (EBC/2016/10)



Artykuł 1

Definicje

Użyte w niniejszej decyzji określenia oznaczają:

1)

„referencyjna kwota kredytów netto” – kwotę netto kwalifikowanych kredytów, jaką uczestnik musi przekroczyć w okresie od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 stycznia 2018 r. w celu zakwalifikowania się na stopę oprocentowania swojej pożyczki na podstawie TLTRO-II, która jest niższa niż stopa pierwotnie zastosowana i która podlega obliczeniu zgodnie z zasadami i szczegółowymi postanowieniami określonymi odpowiednio w art. 4 i w załączniku I;

2)

„referencyjna niespłacona kwota” – sumę kwalifikowanych kredytów uczestnika niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r. oraz referencyjną kwotę kredytów netto uczestnika obliczoną zgodnie z zasadami i szczegółowymi postanowieniami określonymi odpowiednio w art. 4 i w załączniku I;

3)

„limit oferty” – maksymalną kwotę, jaka może być pożyczona przez uczestnika na podstawie którejkolwiek TLTRO-II, obliczoną zgodnie z zasadami i szczegółowymi postanowieniami określonymi odpowiednio w art. 4 i w załączniku I;

4)

„limit zadłużenia” – całkowitą kwotę, jaka może być pożyczona przez uczestnika na podstawie wszystkich TLTRO-II, obliczoną zgodnie z zasadami i szczegółowymi postanowieniami określonymi odpowiednio w art. 4 i w załączniku I;

5)

„instytucja kredytowa” – instytucję kredytową w rozumieniu art. 2 pkt 14 wytycznych Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) ( 1 );

6)

„kwalifikowane kredyty” – kredyty dla przedsiębiorstw niefinansowych i gospodarstw domowych (w tym instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych) będących rezydentami, w rozumieniu art. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 2533/98 ( 2 ), w państwie członkowskim, którego walutą jest euro, z wyjątkiem kredytów mieszkaniowych dla gospodarstw domowych, zgodnie ze szczegółowym opisem w załączniku II;

7)

„kwota netto kwalifikowanych kredytów” – kredyty brutto w formie kwalifikowanych kredytów po odjęciu spłaty niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów w określonym czasie, zgodnie ze szczegółowym opisem w załączniku II;

8)

„pierwszy okres referencyjny” – okres od dnia 1 lutego 2015 r. do dnia 31 stycznia 2016 r.;

9)

„monetarna instytucja finansowa” (MIF) – monetarną instytucję finansową w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) ( 3 );

10)

„kod MIF” – unikalny kod indentyfikacyjny danej MIF na liście MIF prowadzonej i publikowanej przez Europejski Bank Centralny (EBC) dla celów statystycznych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33);

11)

„niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów” – niespłacone należności z tytułu kwalifikowanych kredytów w bilansie, z wyłączeniem kwalifikowanych kredytów sekurytyzowanych albo w inny sposób przeniesionych bez wyksięgowania z bilansu, zgodnie ze szczegółowym opisem w załączniku II;

12)

„uczestnik” – uprawnionego kontrahenta operacji otwartego rynku w ramach polityki pieniężnej Eurosystemu zgodnie z wytycznymi (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), który składa oferty w procedurach przetargowych TLTRO-II indywidualnie albo jako instytucja wiodąca w ramach grupy, podlegającego wszystkim prawom i obowiązkom związanym z jego uczestnictwem w procedurach przetargowych TLTRO-II;

13)

„odpowiedni KBC” – w odniesieniu do poszczególnych uczestników – KBC państwa członkowskiego, w którym dany uczestnik ma siedzibę;

14)

„drugi okres referencyjny” – okres od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 stycznia 2018 r.

Artykuł 2

Druga seria ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących

1.  Eurosystem przeprowadzi cztery TLTRO-II zgodnie z orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC.

2.  Każda TLTRO-II staje się wymagalna cztery lata po odpowiedniej dacie rozliczenia, w dniu przypadającym w dacie rozliczenia podstawowej operacji refinansującej Eurosystemu, zgodnie z orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC.

3.  TLTRO-II:

a) są transakcjami odwracalnymi zasilającymi w płynność;

b) są przeprowadzane w sposób zdecentralizowany przez KBC;

c) są realizowane w formie przetargów standardowych; oraz

d) są realizowane w formie procedur przetargów kwotowych.

4.  Z zastrzeżeniem odmiennych postanowień niniejszej decyzji do TLTRO-II stosuje się standardowe warunki gotowości KBC do dokonywania operacji kredytowych. Warunki te obejmują procedury przeprowadzania operacji otwartego rynku, kryteria kwalifikacji kontrahentów i zabezpieczeń dla celów operacji kredytowych Eurosystemu oraz sankcje w przypadku niewykonania zobowiązań przez kontrahenta. Każdy z tych warunków jest określony w ogólnych i tymczasowych ramach prawnych mających zastosowanie do operacji refinansujących i wdrożony w krajowych ramach umownych lub regulacyjnych KBC.

5.  W razie sprzeczności pomiędzy niniejszą decyzją a wytycznymi (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) lub jakimkolwiek innym aktem prawnym EBC określającym ramy prawne mające zastosowanie do dłuższych operacji refinansujących lub krajowymi środkami implementującymi taki akt na poziomie krajowym, stosuje się niniejszą decyzję.

Artykuł 3

Uczestnictwo

1.  Instytucje mogą uczestniczyć w TLTRO-II indywidualnie, jeżeli są uprawnionymi kontrahentami operacji otwartego rynku w ramach polityki pieniężnej Eurosystemu.

2.  Instytucje mogą uczestniczyć w TLTRO-II w ramach grupy przez utworzenie grupy TLTRO-II. Uczestnictwo w ramach grupy ma znaczenie przy obliczaniu mających zastosowanie limitów zadłużenia i wartości odniesienia w sposób określony w art. 4 oraz dla związanych z tym obowiązków sprawozdawczych określonych w art. 7. Uczestnictwo w ramach grupy podlega następującym ograniczeniom:

a) instytucja nie może być członkiem więcej niż jednej grupy TLTRO-II;

b) instytucja uczestnicząca w TLTRO-II w ramach grupy nie może uczestniczyć w nich indywidualnie;

c) instytucja wyznaczona jako instytucja wiodąca jest jedynym członkiem grupy TLTRO-II mogącym brać udział w procedurach przetargowych TLTRO-II; oraz

d) skład oraz instytucja wiodąca grupy TLTRO-II muszą pozostać bez zmian dla wszystkich TLTRO-II, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7 niniejszego artykułu.

3.  Uczestnictwo w TLTRO-II za pośrednictwem grupy TLTRO-II wymaga spełnienia następujących warunków:

a) ze skutkiem na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego wniosek, o którym mowa w lit. d) niniejszego ustępu, każdy członek danej grupy:

(i) jest połączony bliskimi powiązaniami z innym członkiem grupy, zgodnie z definicją „bliskich powiązań” w rozumieniu art. 138 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), przy czym odniesienia w tej definicji do „kontrahenta”, „gwaranta”, „emitenta” lub „dłużnika” rozumie się jako odniesienia do członka grupy; lub

(ii) utrzymuje rezerwę obowiązkową w Eurosystemie zgodnie z rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) ( 4 ) pośrednio poprzez innego członka grupy lub jest wykorzystywany przez innego członka grupy w celu pośredniego utrzymywania rezerwy obowiązkowej w Eurosystemie;

b) grupa wyznacza jednego ze swoich członków jako instytucję wiodącą dla grupy. Instytucją wiodącą jest uprawniony kontrahent operacji otwartego rynku w ramach polityki pieniężnej Eurosystemu;

c) każdy członek grupy TLTRO-II jest instytucją kredytową z siedzibą w państwie członkowskim, którego walutą jest euro, i spełnia kryteria określone w art. 55 lit. a), b) i c) wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);

d) z zastrzeżeniem lit. e) instytucja wiodąca składa wniosek o uczestnictwo grupowe do swojego KBC zgodnie z orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC. Wniosek zawiera:

(i) nazwę instytucji wiodącej;

(ii) listę kodów MIF i nazw wszystkich instytucji, które mają wejść w skład grupy TLTRO-II;

(iii) wyjaśnienie podstawy wniosku grupy, w tym listę bliskich powiązań lub powiązań polegających na pośrednim utrzymywaniu rezerwy pomiędzy członkami grupy, przy czym każdy członek identyfikowany jest przy użyciu kodu MIF;

(iv) w przypadku członków grupy spełniających warunki, o których mowa w lit. a) pkt (ii): pisemne potwierdzenie przez instytucję wiodącą poświadczające, że każdy członek jej grupy TLTRO-II zdecydował w sposób formalny o zostaniu członkiem danej grupy TLTRO-II i zobowiązuje się nie uczestniczyć w TLTRO-II jako kontrahent indywidualny lub jako członek innej grupy TLTRO-II, łącznie z odpowiednim dowodem na to, że pisemne potwierdzenie instytucji wiodącej zostało podpisane przez należycie upoważnione osoby. Instytucja wiodąca może dokonać potwierdzenia dotyczącego członków grupy TLTRO-II w przypadku istnienia porozumień, takich jak porozumienia dotyczące pośredniego utrzymywania rezerw obowiązkowych zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9), które stanowią wprost, że odpowiedni członkowie grupy uczestniczą w operacjach otwartego rynku Eurosystemu wyłącznie za pośrednictwem instytucji wiodącej. Odpowiedni KBC, we współpracy z KBC odpowiednich członków grupy, może sprawdzić ważność danego pisemnego potwierdzenia; oraz

(v) w przypadku członka grupy, do którego stosuje się lit. a) pkt (i): 1) pisemne potwierdzenie przez odpowiedniego członka grupy poświadczające jego formalną decyzję o zostaniu członkiem danej grupy TLTRO-II oraz nieuczestniczeniu w TLTRO-II jako kontrahent indywidualny lub jako członek innej grupy TLTRO-II; oraz 2) odpowiedni dowód, potwierdzony przez KBC danego członka grupy, że ta formalna decyzja została podjęta na najwyższym stopniu struktury korporacyjnej członka, takim jak zarząd albo porównywalny organ decyzyjny, zgodnie ze wszystkimi mającymi zastosowanie przepisami prawa;

e) grupa TLTRO uznana na cele TLTRO zgodnie z decyzją EBC/2014/34 może uczestniczyć w TLTRO-II jako grupa TLTRO-II pod warunkiem złożenia przez jej instytucję wiodącą pisemnego powiadomienia o tym odpowiedniemu KBC zgodnie z orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC. Powiadomienie zawiera:

(i) listę członków grupy TLTRO, którzy zdecydowali w sposób formalny o członkostwie w danej grupie TLTRO-II i nieuczestniczeniu w TLTRO-II jako kontrahenci indywidualni lub jako członkowie innej grupy TLTRO-II. W przypadku członków grupy spełniających warunki, o których mowa w lit. a) pkt (ii), instytucja wiodąca może dokonać koniecznego powiadomienia w przypadku istnienia porozumień, zgodnie z lit. d) pkt (iv), które stanowią wprost, że odpowiedni członkowie grupy uczestniczą w operacjach otwartego rynku Eurosystemu wyłącznie za pośrednictwem instytucji wiodącej. Odpowiedni KBC, we współpracy z KBC odpowiednich członków grupy, może sprawdzić ważność takiej listy; oraz

(ii) odpowiedni dowód, zgodnie z żądaniem KBC instytucji wiodącej, że została ona sporządzona przez należycie upoważnione osoby;

f) instytucja wiodąca uzyskuje potwierdzenie swojego KBC, że grupa TLTRO-II została uznana. Przed wydaniem potwierdzenia odpowiedni KBC może zażądać od instytucji wiodącej dodatkowych informacji mających znaczenie dla jego oceny potencjalnej grupy TLTRO-II. Oceniając wniosek grupy, odpowiedni KBC uwzględnia również oceny dokonane przez KBC członków grupy, które mogą być konieczne, takie jak weryfikacja dokumentów dostarczonych zgodnie z lit. d) lub e).

Dla celów niniejszej decyzji instytucje kredytowe podlegające nadzorowi skonsolidowanemu, w tym oddziały tej samej instytucji kredytowej, uznaje się również za odpowiednich wnioskodawców o uznanie grupy TLTRO-II i są one obowiązane do przestrzegania odpowiednio stosowanych warunków określonych w niniejszym artykule. Ułatwia to tworzenie grup TLTRO-II wśród takich instytucji, gdy są one częścią tej samej osoby prawnej. W celu potwierdzenia utworzenia lub zmiany składu grupy TLTRO-II o takim charakterze stosuje się odpowiednio ust. 3 lit. d) pkt (iv) i ust. 6 lit. b) pkt (ii) ppkt 4.

4.  W razie niespełniania warunków określonych w ust. 3 przez jedną instytucję objętą wnioskiem o uznanie grupy TLTRO-II albo przez większą liczbę takich instytucji odpowiedni KBC może częściowo odrzucić wniosek proponowanej grupy. W takiej sytuacji instytucje składające wniosek mogą zdecydować o działaniu jako grupa TLTRO-II o składzie ograniczonym do tych członków grupy, którzy spełniają konieczne wymogi, lub o wycofaniu wniosku o uznanie grupy TLTRO-II.

5.  W wyjątkowych, obiektywnie uzasadnionych przypadkach Rada Prezesów może podjąć decyzję o odstąpieniu od stosowania warunków określonych w ust. 2 i ust. 3.

6.  Z zastrzeżeniem ust. 5 skład grupy uznanej zgodnie z ust. 3 może zostać zmieniony w następujących okolicznościach:

a) członek grupy TLTRO-II podlega wykluczeniu z niej, jeżeli przestanie spełniać wymogi określone w ust. 3 lit. a) lub lit. c). KBC odpowiedniego członka grupy informuje instytucję wiodącą o niespełnianiu tych wymogów przez członka grupy.

W takich przypadkach dana instytucja wiodąca zawiadamia odpowiedni KBC o zmianie statusu członka swojej grupy;

b) w razie powstania po ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego wniosek, o którym mowa w ust. 3 lit. d), w odniesieniu do grupy TLTRO-II dodatkowych bliskich powiązań lub powiązań polegających na pośrednim utrzymywaniu rezerwy wymaganej w Eurosystemie skład grupy TLTRO-II może zostać zmieniony w celu odzwierciedlenia dołączenia nowego członka, o ile:

▼M1

(i) instytucja wiodąca wystąpi do swojego KBC z wnioskiem o uznanie zmiany składu grupy TLTRO-II, zgodnie z orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC;

▼B

(ii) wniosek, o którym mowa w pkt (i), zawiera:

1) nazwę instytucji wiodącej;

2) listę kodów MIF i nazw wszystkich instytucji, które mają wejść w nowy skład grupy TLTRO-II;

3) wyjaśnienie podstawy wniosku, w tym szczegóły dotyczące zmiany bliskich powiązań lub powiązań polegających na pośrednim utrzymywaniu rezerwy pomiędzy członkami grupy, przy czym każdy członek identyfikowany jest przy użyciu kodu MIF;

4) w przypadku członków grupy, do których zastosowanie ma ust. 3 lit. a) pkt (ii): pisemne potwierdzenie przez instytucję wiodącą poświadczające, że każdy członek jej grupy TLTRO-II zdecydował w sposób formalny o zostaniu członkiem danej grupy TLTRO i nieuczestniczeniu w TLTRO-II jako kontrahent indywidualny lub jako członek innej grupy TLTRO-II. Instytucja wiodąca może dokonać koniecznego poświadczenia dotyczącego członków jej grupy TLTRO-II w przypadku istnienia porozumień, takich jak porozumienia dotyczące pośredniego utrzymywania rezerw obowiązkowych zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9), które stanowią wprost, że odpowiedni członkowie grupy uczestniczą w operacjach otwartego rynku Eurosystemu wyłącznie za pośrednictwem instytucji wiodącej. Odpowiedni KBC, we współpracy z KBC odpowiednich członków grupy, może sprawdzić ważność tego pisemnego potwierdzenia; oraz

5) w przypadku członków grupy, do których zastosowanie ma ust. 3 lit. a) pkt (i), pisemne potwierdzenie przez każdego dodatkowego członka jego formalnej decyzji o zostaniu członkiem danej grupy TLTRO-II i nieuczestniczeniu w TLTRO-II jako kontrahent indywidualny lub jako członek innej grupy TLTRO-II, a także pisemne potwierdzenie przez każdego członka danej grupy TLTRO-II, łącznie z odpowiednimi dowodami potwierdzonymi przez KBC danego członka grupy, zgodnie z ust. 3 lit. d) pkt (v); oraz

(iii) instytucja wiodąca otrzymała od swojego KBC potwierdzenie, że zmieniona grupa TLTRO-II została uznana. Przed wydaniem potwierdzenia odpowiedni KBC może zażądać od instytucji wiodącej dodatkowych informacji mających znaczenie dla jego oceny nowego składu grupy TLTRO-II. Oceniając wniosek grupy, odpowiedni KBC musi również uwzględnić każdą konieczną ocenę dokonaną przez KBC członków grupy, taką jak weryfikacja dokumentów dostarczonych zgodnie z pkt (ii);

c) w razie zajścia po ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego wniosek, o którym mowa w ust. 3 lit. d), w odniesieniu do grupy TLTRO-II połączenia, przejęcia lub podziału, i w przypadku gdy operacja ta nie skutkuje zmianą w zbiorze kwalifikowanych kredytów, skład grupy TLTRO-II może zostać zmieniony w celu odzwierciedlenia połączenia, przejęcia lub podziału pod warunkiem spełnienia warunków wskazanych w lit. b).

7.  W przypadku gdy zmiany w składzie grupy TLTRO-II zostały zaakceptowane przez Radę Prezesów zgodnie z ust. 5 lub zmiany w składzie grup TLTRO-II zaszły zgodnie z ust. 6, o ile Rada Prezesów nie zadecyduje inaczej, zastosowanie mają następujące zasady:

▼M1

a) w odniesieniu do zmian, do których zastosowanie ma ust. 5, ust. 6 lit. b) lub ust. 6 lit. c), instytucja wiodąca może uczestniczyć w TLTRO-II na podstawie nowego składu swojej grupy TLTRO-II wyłącznie po uzyskaniu potwierdzenia od swojego KBC, że nowy skład grupy TLTRO-II został uznany; oraz

▼B

b) instytucja, która przestała być członkiem grupy TLTRO-II, nie uczestniczy w dalszych TLTRO-II indywidualnie lub jako członek innej grupy TLTRO, chyba że złoży nowy wniosek o uczestnictwo zgodnie z ust. 1, 3 lub 6.

8.  W razie utraty przez instytucję wiodącą statusu uprawnionego kontrahenta operacji otwartego rynku w ramach polityki pieniężnej Eurosystemu jej grupa TLTRO-II przestaje być uznawana, a taka instytucja wiodąca ma obowiązek spłaty wszystkich kwot pożyczonych na podstawie TLTRO-II.

Artykuł 4

Limit zadłużenia, limit oferty i wartości odniesienia

1.  Limit zadłużenia stosowany wobec uczestnika indywidualnego oblicza się na podstawie danych kredytowych dotyczących niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów danego uczestnika indywidualnego. Limit zadłużenia stosowany wobec uczestnika będącego instytucją wiodącą grupy TLTRO-II oblicza się na podstawie zagregowanych danych kredytowych dotyczących niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów wszystkich członków grupy TLTRO-II.

2.  Limit zadłużenia każdego uczestnika wynosi 30 % jego całkowitej kwoty kwalifikowanych kredytów niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r. pomniejszonej o kwoty uprzednio pożyczone przez tego uczestnika TLTRO-II na podstawie pierwszych dwóch TLTRO przeprowadzonych we wrześniu i grudniu 2014 r. zgodnie z decyzją EBC/2014/34 i nadal niespłacone na dzień rozliczenia TLTRO-II, przy uwzględnieniu prawnie wiążących powiadomień dotyczących wcześniejszej spłaty dokonanych zgodnie z art. 6 decyzji EBC/2014/34 lub prawnie wiążących powiadomień dotyczących obowiązkowej wcześniejszej spłaty dokonanych przez odpowiedni KBC zgodnie z art. 7 decyzji EBC/2014/34. Odpowiednie obliczenia techniczne są wskazane w załączniku I.

3.  W przypadku gdy członek grupy TLTRO uznanej na potrzeby TLTRO zgodnie z decyzją EBC/2014/34 nie chce być członkiem odpowiedniej grupy TLTRO-II, w celu obliczenia limitu zadłużenia na podstawie TLTRO-II dla instytucji kredytowej jako indywidualnego uczestnika uznaje się, że ta instytucja kredytowa pożyczyła na podstawie TLTRO przeprowadzonych we wrześniu i grudniu 2014 r. kwotę równą kwocie pożyczonej przez instytucję wiodącą grupy TLTRO na podstawie tych dwóch operacji i nadal niepłaconą na dzień rozliczenia TLTRO-II, pomnożoną przez udział kwalifikowanych kredytów tego członka w stosunku do kwalifikowanych kredytów danej grupy TLTRO na dzień 30 kwietnia 2014 r. Ta ostatnia kwota podlega odjęciu od kwoty, którą uznaje się, że dana grupa TLTRO-II pożyczyła na podstawie TLTRO przeprowadzonych we wrześniu i grudniu 2014 r. w celu obliczenia limitu zadłużenia instytucji wiodącej w przypadku TLTRO-II.

4.  Limit oferty każdego uczestnika jest równy limitowi zadłużenia tego uczestnika pomniejszonemu o kwoty pożyczone na podstawie poprzednich TLTRO-II. Kwotę tę uważa się za górny limit oferty dla każdego uczestnika i stosuje się zasady dotyczące ofert przekraczających górny limit oferty określone w art. 36 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60). Odpowiednie obliczenia techniczne są wskazane w załączniku I.

5.  Referencyjną kwotę kredytów netto uczestnika ustala się na podstawie kwoty netto kwalifikowanych kredytów w pierwszym okresie referencyjnym, w następujący sposób:

a) dla uczestników, którzy wykazują dodatnią lub zerową kwotę netto kwalifikowanych kredytów w pierwszym okresie referencyjnym, referencyjna kwota kredytów netto wynosi zero;

b) dla uczestników, którzy wykazują ujemną kwotę netto kwalifikowanych kredytów w pierwszym okresie referencyjnym, referencyjna kwota kredytów netto jest równa kwocie netto kwalifikowanych kredytów dla pierwszego okresu referencyjnego.

Odpowiednie obliczenia techniczne są wskazane w załączniku I. Referencyjna kwota kredytów netto dla uczestników, którym zezwolenia na prowadzenie działalności bankowej zostały udzielone po 31 stycznia 2015 r., wynosi zero, chyba że Rada Prezesów, w obiektywnie uzasadnionych okolicznościach, zdecyduje inaczej.

6.  Referencyjną niespłaconą kwotę uczestnika ustala się jako sumę kwalifikowanych kredytów niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r. oraz referencyjnej kwoty kredytów netto. Odpowiednie obliczenia techniczne są wskazane w załączniku I.

Artykuł 5

Odsetki

1.  Z zastrzeżeniem ust. 2 stopa procentowa mająca zastosowanie do kwoty pożyczonej na podstawie każdej TLTRO-II jest równa stopie procentowej podstawowej operacji refinansującej obowiązującej w momencie rozstrzygnięcia przetargu dotyczącego odpowiedniej TLTRO-II.

2.  Stopa procentowa mająca zastosowanie do kwot pożyczonych przez uczestników, których kwota netto kwalifikowanych kredytów w drugim okresie referencyjnym przekracza ich referencyjną kwotę kredytów netto, jest także powiązana ze stopą depozytu w banku centralnym obowiązującą w momencie przydzielenia każdej TLTRO-II, zgodnie ze szczegółowymi postanowieniami i obliczeniami wskazanymi w załączniku I. Informację o stopie procentowej przekazuje się uczestnikom przed pierwszą datą wcześniejszej spłaty w czerwcu 2018 r. zgodnie z orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC.

3.  Odsetki są regulowane z dołu w momencie wymagalności każdej operacji TLTRO-II lub w momencie wcześniejszej spłaty przewidzianej w art. 6, w sytuacjach, gdy ma on zastosowanie.

4.  Jeżeli, w związku z zastosowaniem środków, którymi dysponuje KBC na podstawie postanowień umownych lub normatywnych, uczestnik jest zobowiązany do spłaty niespłaconych kwot wynikających z TLTRO-II, zanim przekazana mu zostanie informacja o obowiązującej stopie procentowej, stopa procentowa mająca zastosowanie do kwot pożyczonych przez tego uczestnika na podstawie każdej TLTRO-II jest równa stopie procentowej podstawowej operacji refinansującej obowiązującej w momencie rozstrzygnięcia przetargu dotyczącego odpowiedniej TLTRO-II.

Artykuł 6

Wcześniejsza spłata

1.  Począwszy od upływu 24 miesięcy od rozliczenia każdej TLTRO-II uczestnicy mają z częstotliwością kwartalną możliwość wypowiedzenia lub obniżenia kwoty danej TLTRO-II przed terminem wymagalności.

2.  Daty wcześniejszej spłaty przypadają w dacie rozliczenia podstawowej operacji refinansującej Eurosystemu, zgodnie z informacją określoną przez Eurosystem.

▼M2

3.  W celu skorzystania z procedury wcześniejszej spłaty uczestnik zawiadamia odpowiedni KBC, że ma zamiar dokonać spłaty w ramach procedury wcześniejszej spłaty w dacie wcześniejszej spłaty, z wyprzedzeniem co najmniej dwóch tygodni przed daną datą wcześniejszej spłaty.

4.  Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, staje się wiążące dla danego uczestnika dwa tygodnie przed datą wcześniejszej spłaty, której dotyczy. Nierozliczenie przez uczestnika, w całości lub w części, kwoty należnej zgodnie z procedurą wcześniejszej spłaty do dnia wcześniejszej spłaty może skutkować nałożeniem kary finansowej. Mająca zastosowanie kara finansowa podlega obliczeniu zgodnie z załącznikiem VII do wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) i odpowiada karze finansowej mającej zastosowanie w przypadku niewykonania obowiązku zapewnienia odpowiedniego zabezpieczenia oraz rozrachunku kwoty przyznanej kontrahentowi w przypadku transakcji odwracalnych na potrzeby polityki pieniężnej. Nałożenie kary finansowej nie narusza prawa KBC do skorzystania ze środków przewidzianych na wypadek niewykonania zobowiązania, o których mowa w art. 166 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60).

▼B

Artykuł 7

Wymogi sprawozdawcze

1.  Każdy uczestnik TLTRO-II przekazuje odpowiedniemu KBC następujące dane określone w formularzu sprawozdawczym zamieszczonym w załączniku II:

a) dane dotyczące pierwszego okresu referencyjnego dla celów ustalenia limitu zadłużenia, limitów oferty oraz wartości odniesienia uczestnika (zwane dalej „pierwszym sprawozdaniem”); oraz

b) dane dotyczące drugiego okresu referencyjnego dla celów ustalenia mających zastosowanie stóp procentowych (zwane dalej „drugim sprawozdaniem”).

2.  Dane przekazuje się zgodnie z:

a) orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC;

b) wytycznymi wskazanymi w załączniku II; oraz

c) wymogami minimum w zakresie dokładności i zgodności metodologicznej określonymi w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

3.  Terminy użyte w sprawozdaniach przekazanych przez uczestników podlegają interpretacji zgodnie z definicjami tych terminów zawartymi w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

4.  Instytucje wiodące grup TLTRO-II składają sprawozdania wykazujące zagregowane dane dotyczące wszystkich członków grupy TLTRO-II. Ponadto KBC instytucji wiodącej lub KBC członka grupy TLTRO-II może, w porozumieniu z KBC instytucji wiodącej, zobowiązać instytucję wiodącą do złożenia zdezagregowanych danych odrębnie dla każdego członka grupy.

5.  Każdy użytkownik zapewnia, aby jakość danych przekazanych na podstawie ust. 1 i 2 była poddana ocenie zewnętrznego biegłego rewidenta zgodnie z następującymi zasadami:

a) biegły rewident może ocenić dane zawarte w pierwszym sprawozdaniu w ramach badania rocznego sprawozdania finansowego uczestnika, a wyniki oceny biegłego rewidenta podlegają przekazaniu w terminie określonym w orientacyjnym kalendarzu TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC;

b) wyniki oceny biegłego rewidenta w odniesieniu do drugiego sprawozdania podlegają przekazaniu wraz z drugim sprawozdaniem, chyba że, w wyjątkowych okolicznościach, odpowiedni KBC zaakceptuje inny termin przekazania; w takim wypadku informacja o stopie procentowej mającej zastosowanie do uczestnika, który zwrócił się o przedłużenie terminu, podlega przekazaniu dopiero po przekazaniu wyników oceny biegłego rewidenta; jeżeli, po uzyskaniu zgody odpowiedniego KBC, uczestnik zdecyduje o wypowiedzeniu lub obniżeniu kwoty TLTRO-II przed przekazaniem wyników oceny biegłego rewidenta, stopa procentowa mająca zastosowanie do kwot pozostałych do spłacenia przez tego uczestnika jest równa stopie procentowej podstawowej operacji refinansującej obowiązującej w momencie rozstrzygnięcia przetargu dotyczącego odpowiedniej TLTRO-II;

c) ocena biegłego rewidenta skupia się na wymogach określonych w ust. 2 i 3. W szczególności biegły rewident:

(i) ocenia dokładność przekazanych danych, weryfikując, czy grupa kwalifikowanych kredytów uczestnika, w tym, w przypadku instytucji wiodącej, kwalifikowanych kredytów członków jej grupy TLTRO-II, odpowiada kryteriom kwalifikacji;

(ii) sprawdza, czy przekazane dane odpowiadają wytycznym wskazanym w załączniku II oraz pojęciom wprowadzonym w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33);

(iii) sprawdza, czy przekazane dane są spójne z danymi zebranymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33); oraz

(iv) sprawdza, czy działają mechanizmy kontroli oraz procedury mające na celu weryfikację integralności, dokładności i spójności danych.

W przypadku uczestnictwa w ramach grupy wyniki ocen biegłego rewidenta podlegają przekazaniu KBC innych członków grupy TLTRO-II. Na wniosek KBC uczestnika szczegółowe wyniki ocen przeprowadzonych zgodnie z niniejszym ustępem udostępnia się temu KBC oraz, w przypadku uczestnictwa w grupie, następnie przekazuje się KBC członków grupy.

Eurosystem może udzielić dalszych wskazówek dotyczących sposobu, w jaki przeprowadzona powinna być ocena biegłego rewidenta; w takim przypadku uczestnicy zapewniają, aby biegli rewidenci zastosowali się do takich wskazówek przy przeprowadzaniu oceny.

6.  W przypadku zmiany składu grupy TLTRO-II lub reorganizacji przedsiębiorstw, takiej jak połączenie, przejęcie lub podział, która wpływa na zbiór kwalifikowanych kredytów uczestnika, przekazuje się zmienione pierwsze sprawozdanie zgodne z instrukcjami otrzymanymi od KBC uczestnika. Odpowiedni KBC ocenia znaczenie zmiany i podejmuje odpowiednie działania. Działania takie obejmują wymóg spłaty pożyczonych kwot, które, biorąc pod uwagę zmianę w składzie grupy TLTRO-II lub reorganizację przedsiębiorstw, wykraczają poza odpowiedni limit zadłużenia. Dany uczestnik (którym może być podmiot nowo utworzony w wyniku reorganizacji przedsiębiorstw) przekazuje wszelkie dodatkowe informacje żądane przez odpowiedni KBC w celu ułatwienia oceny znaczenia zmiany.

7.  Dane przekazane przez uczestników na podstawie niniejszego artykułu mogą być wykorzystywane przez Eurosystem w celu implementacji ram prawnych dotyczących TLTRO-II, a także w celu analizy skuteczności tych ram oraz w innych celach analitycznych Eurosystemu.

Artykuł 8

Nieprzestrzeganie wymogów sprawozdawczych

1.  W przypadku nieprzekazania przez uczestnika sprawozdania lub niespełnienia wymogów dotyczących audytu, lub też w przypadku wykrycia błędów w przekazanych danych, stosuje się następujące zasady:

a) w przypadku nieprzekazania przez uczestnika pierwszego sprawozdania w odpowiednim terminie jego limit zadłużenia zostaje ustalony na zero;

b) w przypadku nieprzekazania przez uczestnika drugiego sprawozdania w odpowiednim terminie lub niespełnienia wymogów określonych w art. 7 ust. 5 lub 6 do kwot pożyczonych przez tego uczestnika na podstawie TLTRO-II stosuje się stopę procentową podstawowej operacji refinansującej obowiązującą w momencie rozstrzygnięcia przetargu dotyczącego odpowiedniej TLTRO-II;

c) w przypadku gdy uczestnik, w związku z audytem, o którym mowa w art. 7 ust. 5 lub w innych okolicznościach, wykryje błędy w danych przekazanych w sprawozdaniach, w tym dane niedokładne lub niepełne, informuje o tym odpowiedni KBC w najszybszym możliwym terminie. W przypadku gdy odpowiedni KBC zostanie poinformowany o takich błędach lub w inny sposób wejdzie w posiadanie wiedzy o nich: (i) dany uczestnik ma obowiązek przekazania wszelkich dodatkowych informacji żądanych przez odpowiedni KBC w celu ułatwienia oceny znaczenia danego błędu; oraz (ii) odpowiedni KBC może powziąć odpowiednie działania, które mogą objąć dostosowanie mającej zastosowanie stopy procentowej do pożyczek uczestnika na podstawie TLTRO-II oraz nałożenie wymogu spłat pożyczonych kwot, które, z uwagi na błąd, wykraczają poza limit zadłużenia danego uczestnika.

2.  Ustęp 1 nie uchybia sankcjom, które mogą być zastosowane zgodnie z decyzją Europejskiego Banku Centralnego EBC/2010/10 ( 5 ) w związku z obowiązkami sprawozdawczymi określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

Artykuł 9

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 3 maja 2016 r.




ZAŁĄCZNIK I

PRZEPROWADZANIE DRUGIEJ SERII UKIERUNKOWANYCH DŁUŻSZYCH OPERACJI REFINANSUJĄCYCH

1.    Obliczanie limitu zadłużenia i limitu oferty

Uczestnicy jednej z ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących drugiej serii (TLTRO-II), działając indywidualnie lub jako instytucja wiodąca grupy TLTRO-II, podlegają limitowi zadłużenia. Obliczone limity zadłużenia podlegają zaokrągleniu w górę do najbliższej wielokrotności 10 000 EUR.

Limit zadłużenia mający zastosowanie do indywidualnego uczestnika TLTRO-II oblicza się na podstawie kwoty kwalifikowanych kredytów niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r. Limit zadłużenia mający zastosowanie do instytucji wiodącej grupy TLTRO-II oblicza się na podstawie kwoty kwalifikowanych kredytów niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r. w odniesieniu do wszystkich członków tej grupy TLTRO-II.

Limit zadłużenia jest równy 30 % niespłaconej kwoty kwalifikowanych kredytów w odniesieniu do uczestnika ( 6 ) na dzień 31 stycznia 2016 r. pomniejszonym o kwoty pożyczone przez tego uczestnika na podstawie ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (TLTRO) przeprowadzonych we wrześniu i grudniu 2014 r. na podstawie decyzji EBC/2014/34 i nadal niespłaconych na dzień rozliczenia TLTRO-II, tzn.:

BAk = 0,3 × OLJan 2016OBk dla k = 1,…,4

Tutaj BAk oznacza limit zadłużenia na podstawie TLTRO-II k (przy czym k = 1,…,4), OLJan 2016 stanowi kwotę kwalifikowanych kredytów uczestnika, które są niespłacone na dzień 31 stycznia 2016 r., a OB k stanowi kwotę pożyczoną przez uczestnika na podstawie TLTRO1 i TLTRO2 pierwszej serii TLTRO i nadal niespłaconą na dzień rozliczenia TLTRO-II k.

Limit oferty mający zastosowanie do każdego uczestnika w odniesieniu do każdej TLTRO-II jest równy limitowi zadłużenia pomniejszonemu o kwotę pożyczoną przez uczestnika na podstawie poprzednich TLTRO-II.

Przyjmijmy, że Ck ≥ 0 jest kwotą pożyczoną przez uczestnika na podstawie TLTRO-II k. Limit oferty BLk dla tego uczestnika w odniesieniu do operacji k wynosi:

BL 1 = BA 1 oraz

image , dla k = 2, 3, 4.

2.    Obliczanie wartości odniesienia

Przyjmijmy, że NLm jest kwotą netto kwalifikowanych kredytów uczestnika w miesiącu kalendarzowym m, obliczoną jako przepływ brutto nowych kwalifikowanych kredytów uczestnika w tym miesiącu kalendarzowym pomniejszony o spłaty kwalifikowanych kredytów, zgodnie z definicją zawartą w załączniku II.

Określmy referencyjną kwotę kredytów netto dla tego uczestnika jako NLB. Definiuje się ją w następujący sposób:

NLB = min(NLFeb 2015 + NLMarch 2015 + … + NLJan 2016,0)

Oznacza to, że jeśli uczestnik ma dodatnią lub zerową kwotę netto kwalifikowanych kredytów w pierwszym okresie referencyjnym, to NLB = 0. Jeśli jednak uczestnik ma ujemną kwotę netto kwalifikowanych kredytów w pierwszym okresie referencyjnym, to NLB = NLFeb 2015 + NLMarch 2015 + … + NLJan 2016.

Określmy referencyjną niespłaconą kwotę uczestnika jako OAB. Definiuje się ją w następujący sposób:

OAB = max(OLJan 2016 + NLB,0)

3.    Obliczanie stopy procentowej

Przyjmijmy, że NSJan 2018 określa kwotę uzyskaną przez zsumowanie kwoty netto kwalifikowanych kredytów z okresu od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 stycznia 2018 r. oraz kwoty kwalifikowanych kredytów niespłaconych na dzień 31 stycznia 2016 r.; oblicza się ją jako NSJan 2018 = OLJan 2016 + NLFeb 2016 + NLMarch 2016 + … + NLJan 2018

Niech EX określa odchylenie procentowe NSJan 2018 od referencyjnej niespłaconej kwoty, tj.

image

W przypadku gdy OAB równa się zero, EX uznaje się za równe 2,5.

Przyjmijmy, że rk stanowi stopę procentową mającą mieć zastosowanie w przypadku TLTRO-II k. Przyjmijmy, że MROk i DFk oznaczają stopę procentową podstawowej operacji refinansującej (MRO) oraz stopę depozytu w banku centralnym, wyrażone jako roczne stopy oprocentowania, obowiązujące odpowiednio w momencie przydzielenia TLTRO-II k. Stopę procentową określa się w następujący sposób:

a) jeżeli uczestnik nie przekracza swojej referencyjnej niespłaconej kwoty kwalifikowanych kredytów na dzień 31 stycznia 2018 r., stopa referencyjna mająca zastosowanie do wszystkich kwot pożyczonych przez tego uczestnika na podstawie TLTRO-II jest równa stopie MRO mającej zastosowanie w momencie przydzielenia każdej TLTRO-II, tj.:

jeśli EX ≤ 0, to rk = DFk ;

b) jeżeli uczestnik przekracza swoją referencyjną niespłaconą kwotę kwalifikowanych kredytów o przynajmniej 2,5 % na dzień 31 stycznia 2018 r., stopa referencyjna mająca zastosowanie do wszystkich kwot pożyczonych przez tego uczestnika na podstawie TLTRO-II jest równa stopie depozytu w banku centralnym mającej zastosowanie w momencie przydzielenia każdej TLTRO-II, tj.:

jeśli EX ≥ 2,5, to rk = DFk ;

c) jeżeli uczestnik przekracza swoją referencyjną niespłaconą kwotę kwalifikowanych kredytów o mniej niż 2,5 % na dzień 31 stycznia 2018 r., stopa referencyjna mająca zastosowanie do wszystkich kwot pożyczonych przez tego uczestnika na podstawie TLTRO-II podlega liniowej gradacji, w zależności od odsetka, o jaki dany uczestnik przekracza swoje referencyjne niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów, tj.:

jeśli 0 < EX < 2,5, to
image .

Stopa procentowa zostanie wyrażona jako roczna stopa oprocentowania, w zaokrągleniu w dół do czterech miejsc po przecinku.




ZAŁĄCZNIK II

DRUGA SERIA UKIERUNKOWANYCH DŁUŻSZYCH OPERACJI REFINANSUJĄCYCH – WYTYCZNE DOTYCZĄCE ZBIERANIA DANYCH WYMAGANYCH NA POTRZEBY FORMULARZA SPRAWOZDAWCZEGO

1.    Wprowadzenie ( 7 )

Niniejsze wytyczne zawierają instrukcje dotyczące przygotowania sprawozdań, które uczestnicy TLTRO-II muszą przekazywać zgodnie z art. 7. Wymogi sprawozdawcze są przedstawione w formularzu sprawozdawczym na końcu niniejszego załącznika. Niniejsze wytyczne określają także wymogi sprawozdawcze dotyczące instytucji wiodących grup TLTRO-II uczestniczących w operacjach.

W pkt 2 i 3 zawarto informacje ogólne dotyczące zbierania i przekazywania danych, a w pkt 4 objaśniono wskaźniki podlegające przekazywaniu.

2.    Informacje ogólne

Miary stosowane w obliczaniu limitu zadłużenia dotyczą kredytów monetarnych instytucji finansowych (MIF) dla przedsiębiorstw niefinansowych w strefie euro i kredytów MIF dla gospodarstw domowych w strefie euro ( 8 ), z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych dla gospodarstw domowych, we wszystkich walutach. Zgodnie z art. 7 sprawozdania muszą być przekazywane w odniesieniu do dwóch okresów referencyjnych zdefiniowanych w art. 1. W szczególności informacje dotyczące niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów na koniec miesiąca poprzedzającego początek okresu oraz na koniec okresu, jak również kwoty kwalifikowanych kredytów netto podczas okresu (obliczone jako kredyty brutto minus spłaty kredytów) muszą zostać przekazane osobno dla przedsiębiorstw niefinansowych i dla gospodarstw domowych. Niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów podlegają dostosowaniu w celu uwzględnienia kredytów sekurytyzowanych lub w inny sposób przeniesionych, ale niewyksięgowanych z bilansu. Wymagane są również szczegółowe informacje dotyczące odpowiednich części składowych tych pozycji, jak również zdarzeń skutkujących zmianami niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów, ale niezwiązanych z kwotami kwalifikowanych kredytów netto (dalej zwanych „korektami należnych kwot”), przy uwzględnieniu także sprzedaży i zakupu kredytów i innych przeniesień kredytów.

Jeśli chodzi o wykorzystanie zebranych informacji, do określenia limitu zadłużenia wykorzystuje się dane dotyczące niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów na dzień 31 stycznia 2016 r. Ponadto, do obliczenia referencyjnej kwoty kredytów netto oraz referencyjnej niespłaconej kwoty wykorzystuje się dane dotyczące kwoty netto kwalifikowanych kredytów podczas pierwszego okresu referencyjnego. Do oceny zmian w zakresie kredytów oraz wynikających z nich mających zastosowanie stóp procentowych wykorzystuje się natomiast dane dotyczące kwoty netto kwalifikowanych kredytów podczas drugiego okresu referencyjnego. Wszystkie pozostałe wskaźniki zawarte w formularzu są niezbędne do weryfikacji wewnętrznej spójności informacji i ich spójności z danymi statystycznymi zbieranymi w ramach Eurosystemu, jak również do szczegółowego monitorowania znaczenia programu TLTRO-II.

Ogólne zasady określające wypełnianie sprawozdań wynikają z wymogów sprawozdawczych dotyczących MIF strefy euro w zakresie statystyki pozycji bilansu (balance sheet items, BSI), określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). W szczególności, w odniesieniu do kredytów, zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) kredyty i pożyczki „wykazuje się w wartości kapitału na koniec miesiąca. Wykazywaną kwotę pomniejsza się o odpisy z tytułu całkowitej i częściowej utraty wartości, ustalone zgodnie z przyjętymi praktykami. […] kredyty i pożyczki nie podlegają saldowaniu względem jakichkolwiek innych aktywów lub pasywów”. Odmiennie od zasad określonych w art. 8 ust. 2, które oznaczają także, że kredyty i pożyczki należy wykazywać w ujęciu brutto, art. 8 ust. 4 stanowi, że „KBC mogą zezwolić na wykazywanie kredytów i pożyczek, na które utworzono rezerwę celową, w ujęciu netto oraz na wykazywanie skupionych kredytów i pożyczek według ceny nabycia [tj. ich wartości transakcyjnej], pod warunkiem że taka praktyka jest stosowana przez wszystkie krajowe podmioty sprawozdające”. Skutki tego odejścia od ogólnych wytycznych BSI dla sporządzania sprawozdań zostaną szczegółowo opisane poniżej.

Rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) powinno również być wykorzystywane jako punkt odniesienia dla definicji stosowanych przy sporządzaniu sprawozdań. Zobacz w szczególności ogólne definicje w art. 1, a także definicje kategorii instrumentów objętych kategorią „kredyty i pożyczki” oraz sektorów uczestników odpowiednio w części 2 i 3 załącznika II. Co istotne, zgodnie z zasadami BSI odsetki należne od kredytów i pożyczek podlegają co do zasady wykazywaniu w bilansie w miarę ich narastania (tj. na bazie memoriałowej, a nie w momencie ich otrzymania), ale należy je wyłączyć z danych dotyczących niespłaconych kwot kredytów i pożyczek. Skapitalizowane odsetki należy jednak wykazywać jako część niespłaconych kwot.

O ile znaczą część danych podlegających przekazaniu MIF zbierają już obecnie zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33), uczestnicy składający oferty w TLTRO-II mają obowiązek zebrać pewne dodatkowe informacje. Ramy metodologiczne statystyki BSI określone w podręczniku statystyki bilansowej MIF ( 9 ) dostarczają wszystkich ogólnych informacji potrzebnych do zebrania tych dodatkowych danych; dalsze szczegóły określone są w pkt 4 odnośnie do definicji poszczególnych wskaźników.

3.    Ogólne instrukcje dotyczące sprawozdania

a)   Struktura formularza sprawozdawczego

Formularz zawiera wskazanie okresu, którego dotyczą dane, oraz grupuje wskaźniki w dwóch blokach: kredyty i pożyczki MFI dla przedsiębiorstw niefinansowych strefy euro i kredyty i pożyczki MFI dla gospodarstw domowych strefy euro, z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych. Dane we wszystkich polach zaznaczonych na żółto są obliczane z danych wprowadzonych w innych polach, na podstawie dostarczonych wzorów. W formularzu uwzględniono także regułę walidacyjną w celu weryfikacji spójności pomiędzy niespłaconymi kwotami oraz transakcjami.

b)   Definicja „okresu sprawozdawczego”

Okres sprawozdawczy określa zakres dat, których dotyczą dane. W przypadku TLTRO-II istnieją dwa okresy sprawozdawcze, tzn. „pierwszy okres referencyjny”, od dnia 1 lutego 2015 r. do dnia 31 stycznia 2016 r., oraz „drugi okres referencyjny”, od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 stycznia 2018 r. Wskaźniki dotyczące niespłaconych kwot muszą być przekazywane według stanu na koniec miesiąca poprzedzającego początek okresu sprawozdawczego oraz na koniec okresu sprawozdawczego; informacje o niespłaconych kwotach za pierwszy okres referencyjny muszą być zatem przekazane na dzień 31 stycznia 2015 r. i 31 stycznia 2016 r., a informacje o niespłaconych kwotach za drugi okres referencyjny muszą być przekazane na dzień 31 stycznia 2016 r. i 31 stycznia 2018 r. Dane dotyczące transakcji i korekt muszą z kolei obejmować wszystkie mające znaczenie zdarzenia, która mają miejsce w okresie sprawozdawczym.

c)   Sprawozdania dotyczące grup TLTRO-II

W zakresie grupowego uczestnictwa w TLTRO-II dane powinny być co do zasady wykazywane w ujęciu zagregowanym. Krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro (KBC), mają jednak możliwość zbierania informacji dotyczących poszczególnych instytucji, jeżeli uznają to za stosowne.

d)   Przekazywanie sprawozdań

Gotowe sprawozdania powinny zostać przekazane odpowiedniemu KBC w sposób określony w art. 7 i zgodnie z orientacyjnym kalendarzem TLTRO-II opublikowanym na stronie internetowej EBC, który określa także okresy sprawozdawcze, których mają dotyczyć poszczególne sprawozdania oraz zbiory danych (data vintages), które powinny zostać wykorzystane do zebrania danych.

e)   Jednostka danych

Dane muszą być wyrażone w tysiącach euro.

4.    Definicje

Niniejszy punkt określa definicje pozycji podlegających przekazaniu; numeracja stosowana w formularzu sprawozdawczym jest wskazana w nawiasach.

a)   Niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów (1 i 4)

Dane w tych polach są obliczane na podstawie liczb wykazanych w kolejnych pozycjach, czyli „Niespłacone kwoty w bilansie” (1.1 i 4.1), minus „Niespłacone kwoty kredytów sekurytyzowanych albo w inny sposób przeniesionych bez wyksięgowania z bilansu” (1.2 i 4.2), plus „Rezerwy na utratę wartości kwalifikowanych kredytów” (1.3 i 4.3). To ostatnie określenie ma znaczenie tylko w przypadkach, kiedy, odmiennie od ogólnej praktyki BSI, kredyty są wykazywane w ujęciu netto.

(i)   Niespłacone kwoty w bilansie (1.1 i 4.1)

Pozycja ta zawiera niespłacone kwoty kredytów i pożyczek udzielonych przedsiębiorstwom niefinansowym i gospodarstwom domowym w strefie euro, z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych. Odsetki naliczone, w odróżnieniu od odsetek skapitalizowanych, są wykluczone ze wskaźników.

Te pozycje formularza są bezpośrednio powiązane z częścią 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (blok 2 tabeli 1 dotyczącej stanów miesięcznych).

Bardziej szczegółowa definicja pozycji do ujęcia w sprawozdaniu znajduje się w części 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) i w pkt 2.1.4 podręcznika statystyki bilansowej MIF.

(ii)   Niespłacone kwoty kredytów sekurytyzowanych albo w inny sposób przeniesionych bez wyksięgowania z bilansu (1.2 i 4.2)

Ta pozycja zawiera niespłacone kwoty pożyczek i kredytów, które są sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, ale nie zostały wyksięgowane z bilansu. Obowiązkowi sprawozdawczemu podlega cała działalność sekurytyzacyjna, niezależnie od tego, gdzie biorące w niej udział podmioty sekurytyzacyjne są rezydentami. W pozycji nie uwzględnia się kredytów udzielonych jako zabezpieczenie operacji kredytowych polityki pieniężnej Eurosystemu w formie zobowiązań kredytowych, które prowadzą do przeniesienia bez wyksięgowania z bilansu.

Część 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (blok 5.1 tabeli 5a dotyczącej danych miesięcznych) obejmuje wymagane informacje dotyczące zsekurytyzowanych kredytów i pożyczek udzielonych przedsiębiorstwom niefinansowym i gospodarstwom domowym, które nie zostały wyksięgowane, ale nie wymaga ich podziału ze względu na cel. Ponadto niespłacone kwoty kredytów i pożyczek, które zostały przeniesione w inny sposób (tj. nie przez sekurytyzację), ale nie są wyksięgowane, nie podlegają rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). W celu sporządzenia sprawozdań potrzebne jest zatem oddzielne uzyskiwanie danych z wewnętrznych baz danych MIF.

Dodatkowe szczegółowe informacje dotyczące pozycji do ujęcia w sprawozdaniu znajdują się w części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) i w pkt 2.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF.

(iii)   Rezerwy na utratę wartości kwalifikowanych kredytów (1.3 i 4.3)

Dane te mają znaczenie tylko dla tych instytucji, które, odmiennie od ogólnej praktyki BSI, wykazują kredyty w ujęciu netto. W przypadku instytucji składających ofertę jako grupa TLTRO-II wymóg ten stosuje się jedynie do tych instytucji w grupie, które wykazują kredyty w ujęciu netto.

Pozycja ta zawiera indywidualne i zbiorowe rezerwy na utratę wartości i straty z tytułu kredytów i pożyczek (przed odpisami z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości). Dane muszą odnosić się do niespłaconych kwalifikowanych kredytów w bilansie, tj. z wyłączeniem kredytów i pożyczek, które są sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, ale nie zostały wyksięgowane z bilansu.

Jak wskazano w pkt 2 akapit trzeci, w statystyce BSI pożyczki i kredyty powinny być wykazywane co do zasady w wysokości niespłaconego kapitału, z odpowiednimi rezerwami przyporządkowanymi do „Kapitału i rezerw”. W takich przypadkach nie powinno się przekazywać odrębnych informacji dotyczących rezerw. Jednocześnie, w przypadkach gdy kredyty i pożyczki są wykazywane w ujęciu netto, ta dodatkowa informacja musi być przekazywana dla zgromadzenia w pełni porównywalnych danych dla różnych MIF.

W przypadkach gdy praktyką jest wykazywanie niespłaconych kwot kredytów w ujęciu netto, KBC mają możliwość wprowadzenia zasady, że przekazywanie tej informacji jest nieobowiązkowe. W takich przypadkach obliczenia na podstawie ram prawnych dotyczących TLTRO-II będą jednak opierały się na kwotach niespłaconych kredytów w bilansie w ujęciu netto ( 10 ).

Dodatkowe szczegółowe informacje znajdują się w odniesieniu do rezerw zawartym w definicji „Kapitału i rezerw” w części 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

b)   Kwota netto kwalifikowanych kredytów (2)

Te pozycje formularza sprawozdawczego wykazują kwoty netto kredytów (transakcje) udzielonych w okresie sprawozdawczym. Dane są obliczane na podstawie liczb wykazanych dla pozycji składowych, mianowicie „Kredyty brutto” (2.1) minus „Spłaty kredytów” (2.2).

Kredyty renegocjowane w okresie sprawozdawczym należy wykazywać zarówno jako „Spłaty kredytów”, jak i „Kredyty brutto” w okresie, kiedy renegocjacje mają miejsce. Skorygowane dane muszą odzwierciedlać wynik renegocjacji kredytu.

Transakcje odwrócone w okresie (tj. kredyty udzielone i spłacone w danym okresie) co do zasady wykazuje się zarówno jako „Kredyty brutto”, jak i „Spłaty kredytów”. MIF składające ofertę mogą jednak wyłączyć te operacje przy przygotowywaniu sprawozdań w zakresie zmniejszającym ich obciążenia sprawozdawcze. W takim przypadku powinny one poinformować odpowiedni KBC, a dane dotyczące korekt należnych kwot muszą także wykluczać skutki odwróconych operacji. Wyłączenie to nie obowiązuje w przypadku udzielonych w danym okresie kredytów, które są sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione.

Należy uwzględnić także kredyty i pożyczki z tytułu kart kredytowych, kredyty i pożyczki odnawialne oraz w rachunku bieżącym. W przypadku tych instrumentów zmiany sald spowodowane wykorzystaniem lub zwróceniem kwoty kredytu lub pożyczki w trakcie okresu wykorzystuje się jako zamienniki dla kwot netto kredytów. Dodatnie kwoty wykazuje się jako „Kredyty brutto” (2.1), podczas gdy ujemne kwoty wykazuje się (ze znakiem dodatnim) jako „Spłaty kredytów” (2.2).

(i)   Kredyty brutto (2.1)

Ta pozycja obejmuje kwoty brutto nowych kredytów w okresie sprawozdawczym, z wyłączeniem nabytych kredytów. Wykazuje się także, jak wyjaśniono powyżej, udzielone kredyty i pożyczki z tytułu kart kredytowych, kredyty i pożyczki odnawialne oraz w rachunku bieżącym.

Zamieszcza się także kwoty dodane w tym okresie do wymagalnego salda klienta, przykładowo w celu kapitalizacji odsetek (w przeciwieństwie do narosłej kwoty odsetek) oraz opłaty.

(ii)   Spłaty kredytów (2.2)

Ta pozycja obejmuje wartość spłat kapitału w okresie sprawozdawczym, z wyłączeniem spłat kredytów sekurytyzowanych albo w inny sposób przeniesionych bez wyksięgowania z bilansu. Jak wyjaśniono powyżej, wykazuje się także spłaty kredytów i pożyczek z tytułu kart kredytowych, kredytów i pożyczek odnawialnych oraz w rachunku bieżącym.

Nie wykazuje się spłaty naliczonych odsetek, które nie zostały jeszcze skapitalizowane, zbytych kredytów lub innych korekt należnych kwot (w tym odpisów z tytułu całkowitej i częściowej utraty wartości).

c)   Korekty należnych kwot

Te pozycje formularza sprawozdawczego są przeznaczone do wykazywania zmian należnych kwot (redukcji (–) oraz wzrostów (+)) mających miejsce w okresie sprawozdawczym, które nie są związane z kwotami netto kredytów. Zmiany takie wynikają z takich operacji, jak sekurytyzacje kredytów oraz inne przeniesienia kredytów w okresie sprawozdawczym, jak również z innych korekt dotyczących aktualizacji wynikających ze zmian kursów walutowych, odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości kredytów i reklasyfikacji. Dane w tych polach obliczane są automatycznie na podstawie liczb wykazanych w pozycjach składowych, a mianowicie „Sprzedaż i zakup kredytów oraz inne przeniesienia kredytów w okresie sprawozdawczym” (3.1) plus „Inne korekty” (3.2).

(i)   Sprzedaż i zakup kredytów oraz inne przeniesienia kredytów w okresie sprawozdawczym (3.1)

—   Wartość netto sekurytyzowanych kredytów i pożyczek mających wpływ na stan kredytów i pożyczek (3.1A)

Pozycja ta obejmuje kwotę netto kredytów, które podlegają w okresie sprawozdawczym sekurytyzacji, mającą wpływ na wykazywane stany kredytów i pożyczek, obliczoną jako nabycia minus zbycia ( 11 ). Obowiązkowi sprawozdawczemu podlega cała działalność sekurytyzacyjna, niezależnie od tego, gdzie biorące w niej udział podmioty sekurytyzacyjne są rezydentami. Przeniesienia kredytów wykazuje się w kwocie nominalnej netto odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości w chwili sprzedaży. Odpisy z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości wykazuje się, jeżeli można je zidentyfikować, w pozycji formularza 3.2B (zobacz poniżej). W przypadku MIF, które wykazują kredyty w ujęciu netto, przeniesienia wykazuje się w wartości bilansowej (tj. kwocie nominalnej netto rezerwy na utratę wartości) ( 12 ).

Wymogi części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (bloki 1.1 tabeli 5a dotyczącej danych miesięcznych oraz tabeli 5b dotyczącej danych kwartalnych) obejmują te elementy.

Bardziej szczegółowe definicje pozycji do ujęcia w formularzu znajdują się w części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) oraz w pkt 2.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF.

—   Wartość netto kredytów i pożyczek, które zostały w inny sposób przeniesione, mających wpływ na stany kredytów i pożyczek (3.1B)

Pozycja ta obejmuje kwotę netto kredytów i pożyczek zbytych lub nabytych w okresie, mających wpływ na wykazywane stany kredytów i pożyczek w operacjach niezwiązanych z działalnością sekurytyzacyjną, i jest obliczana jako nabycia minus zbycia. Przeniesienia wykazuje się w kwocie nominalnej netto odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości w chwili sprzedaży. Odpisy z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości wykazuje się, jeżeli można je zidentyfikować, w pozycji 3.2B. W przypadku MIF, które wykazują kredyty w ujęciu netto, przeniesienia wykazuje się w wartości bilansowej (tj. kwocie nominalnej netto rezerwy na utratę wartości).

Wymogi części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) częściowo obejmują te elementy. Bloki 1.2 tabeli 5a dotyczącej danych miesięcznych oraz tabeli 5b dotyczącej danych kwartalnych obejmują dane dotyczące wartości netto kredytów i pożyczek, które zostały przeniesione w inny sposób, mających wpływ na stany kredytów i pożyczek, ale z wyłączeniem:

1) kredytów zbytych na rzecz innych krajowych MIF lub nabytych od nich, w tym przeniesień między podmiotami należącymi do tej samej grupy kapitałowej będących skutkiem restrukturyzacji przedsiębiorstw (np. przeniesienie portfela kredytów przez krajową zależną MIF do MIF będącej spółką matką);

2) przeniesienia kredytów w kontekście reorganizacji wewnątrz grupy kapitałowej w wyniku połączeń, przejęć i podziałów.

Na potrzeby przygotowania sprawozdań wykazywaniu podlegają wszystkie te skutki. Dodatkowe szczegółowe informacje dotyczące pozycji do ujęcia w formularzu znajdują się w części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) oraz w pkt 2.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF. W odniesieniu do „Zmian w strukturze sektora MIF” pkt 1.6.3.4 podręcznika statystyki bilansowej MIF (oraz powiązany pkt 5.2 załącznika 1.1) wskazuje szczegółowy opis przeniesień wewnątrz grupy kapitałowej, rozróżniając między przypadkami, w których przeniesienia mają miejsce między odrębnymi jednostkami instytucjonalnymi (np. przed tym, jak jedna lub większa liczba jednostek przestanie istnieć w razie połączenia lub przejęcia), a tymi, które mają miejsce w momencie, w którym kilka jednostek przestaje istnieć, kiedy to należy przeprowadzić reorganizację statystyczną. Na potrzeby przygotowywania sprawozdań w obu przypadkach implikacje są takie same i dane należy wykazywać w pozycji 3.1C (a nie w pozycji 3.2C).

—   Wartość netto kredytów i pożyczek, które są sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, niemających wpływu na stany kredytów i pożyczek (3.1C)

Pozycja ta obejmuje kwotę netto kredytów i pożyczek, które są sekurytyzowane lub w inny sposób przeniesione w okresie sprawozdawczym, niemających wpływu na wykazywane stany kredytów i pożyczek i jest obliczana jako nabycia minus zbycia. Przeniesienia wykazuje się w kwocie nominalnej netto odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości w chwili sprzedaży. Odpisy z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości wykazuje się, jeżeli można je zidentyfikować, w pozycji 3.2B. W przypadku MIF, które wykazują kredyty w ujęciu netto, przeniesienia wykazuje się w wartości bilansowej (tj. kwocie nominalnej netto rezerwy na utratę wartości). W pozycji tej nie uwzględnia się kredytów udzielonych jako zabezpieczenie operacji kredytowych polityki pieniężnej Eurosystemu w formie zobowiązań kredytowych, które prowadzą do przeniesienia bez wyksięgowania z bilansu.

Wymogi części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) częściowo obejmują te elementy. Bloki 1.2 tabeli 5a dotyczącej danych miesięcznych oraz tabeli 5b dotyczącej danych kwartalnych obejmują dane dotyczące przepływów netto kredytów, które są sekurytyzowane lub w inny sposób przeniesione, niemających wpływu na stany kredytów i pożyczek, ale kredyty mieszkaniowe dla gospodarstw domowych nie zostały odrębnie zidentyfikowane i dlatego powinny zostać wyodrębnione z wewnętrznych baz danych MIF. Dodatkowo, jak wskazano powyżej, wymogi wykluczają:

1) kredyty zbyte na rzecz innych krajowych MIF lub nabyte od nich, w tym przeniesienia wewnątrz grupy kapitałowej będące skutkiem restrukturyzacji przedsiębiorstw (np. przeniesienie portfela kredytów przez krajową zależną MIF do MIF będącej spółką matką);

2) przeniesienia kredytów w kontekście reorganizacji wewnątrz grupy kapitałowej w wyniku połączeń, przejęć i podziałów.

Na potrzeby przygotowania sprawozdań wykazywaniu podlegają wszystkie te skutki.

Dodatkowe szczegółowe informacje dotyczące pozycji do ujęcia w formularzu znajdują się w części 5 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) oraz w pkt 2.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF.

(ii)   Inne korekty (3.2)

Dane dotyczące innych korekt wykazuje się dla niespłaconych należności z tytułu kwalifikowanych kredytów w bilansie, z wyłączeniem kredytów sekurytyzowanych lub w inny sposób przeniesionych, które nie zostały wyksięgowane z bilansu.

—   Zmiana wyceny wynikająca ze zmiany kursów walut (3.2A)

Zmiany kursów walut w stosunku do euro prowadzą do zmiany wartości kredytów denominowanych w walutach obcych, jeżeli są wyrażone w euro. Dane dotyczące tych skutków należy wykazywać ze znakiem ujemnym (dodatnim), jeżeli w ujęciu netto dają podstawę do zmniejszenia (zwiększenia) należnych kwot oraz są konieczne w celu umożliwienia pełnego uzgodnienia kwoty netto kredytów ze zmianami należnych kwot.

Korekty te nie są objęte wymogami wskazanymi w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). Na potrzeby sprawozdań, jeżeli dane (albo chociaż oszacowanie) nie są łatwo dostępne dla MIF, mogą zostać obliczone zgodnie w wytycznymi wskazanymi w pkt 4.2.2 podręcznika statystyki bilansowej MIF. Sugerowana procedura szacowania ogranicza zakres obliczeń do głównych walut i jest oparta na następujących krokach:

1) niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów na koniec miesiąca poprzedzającego początek okresu oraz na koniec okresu (pozycje 1 i 4) przedstawia się w podziale na walutę nominału, skupiając się na portfelu kredytów denominowanych w GBP, USD, CHF oraz JPY. Jeżeli dane te nie są łatwo dostępne, można użyć danych dotyczących całkowitych niespłaconych kwot w bilansie, w tym kredytów sekurytyzowanych albo w inny sposób przeniesionych, które nie zostały wyksięgowane z bilansu – pozycje 1.1 i 4.1;

2) portfele kredytów traktuje się według następujących zasad (w nawiasach zostały wskazane odpowiednie numery równania w podręczniku statystyki bilansowej MIF):

 niespłacone kwoty na koniec miesiąca poprzedzającego początek okresu sprawozdawczego oraz na koniec okresu są przeliczane na oryginalną walutę nominalną przy użyciu odpowiednich nominalnych kursów walutowych ( 13 ) (równania [4.2.2] oraz [4.2.3]),

 zmiany niespłaconych kwot w okresie odniesienia denominowane w walucie obcej oblicza się i przelicza z powrotem na euro przy użyciu średniej wartości dziennych kursów walutowych w okresie sprawozdawczym (równanie [4.2.4]),

 oblicza się różnicę między zmianą niespłaconych kwot przeliczonych na euro, obliczoną w poprzednim kroku, oraz zmianą niespłaconych kwot w euro (równanie [4.2.5] z przeciwnym znakiem);

3) końcową korektę kursu walutowego szacuje się jako sumę korekt dla każdej waluty.

Odnośnie do dodatkowych informacji zob. pkt 1.6.3.5 oraz pkt 4.2.2 podręcznika statystyki bilansowej MIF.

—   Odpisy z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości (3.2B)

Zgodnie z art. 1 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) „»odpis z tytułu częściowej utraty wartości« oznacza bezpośrednie obniżenie wartości bilansowej kredytu i pożyczki wynikające ze spadku jego wartości”. Podobnie, zgodnie z art. 1 lit. h) tego samego rozporządzenia, „»odpis z tytułu całkowitej utraty wartości« oznacza odpisanie całkowitej wartości bilansowej kredytu i pożyczki, powodujące usunięcie tego aktywa z bilansu”. Skutki odpisów z tytułu częściowej i całkowitej utraty wartości wykazuje się ze znakiem ujemnym lub dodatnim, jeżeli w ujęciu netto skutkują odpowiednio obniżeniem lub podwyższeniem niespłaconych kwot. Dane te są niezbędne dla pełnego uzgodnienia kwoty netto kredytów ze zmianami niespłaconych kwot.

W odniesieniu do odpisów z tytułu częściowej oraz całkowitej utraty wartości dotyczących kwoty niespłaconych kredytów w bilansie można użyć danych zebranych w celu spełnienia wymogów minimalnych części 4 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (tabela 1A dotycząca miesięcznych korekt aktualizujących wartość). Wyjaśnienie wpływu odpisów z tytułu częściowej oraz całkowitej utraty wartości na kredyty sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, które nie zostały wyksięgowane, wymaga jednak odrębnego pozyskania danych z wewnętrznych baz danych MIF.

Dane dotyczące niespłaconych kwot kwalifikowanych kredytów (pozycje 1 i 4) koryguje się zasadniczo dla należnych kwot rezerw w przypadku, kiedy kredyty wykazuje się w ujęciu netto w bilansie statystycznym.

 W przypadkach, w których uczestnicy wykazują pozycje 1.3 oraz 4.3, dane dotyczące odpisów z tytułu częściowej oraz całkowitej utraty wartości kredytów powinny uwzględniać rozwiązane w przeszłości rezerwy z tytułu kredytów, które stały się (częściowo albo całkowicie) nie do odzyskania oraz, dodatkowo, powinny także uwzględniać wszelkie straty przekraczające rezerwy, jeżeli mają miejsce. Podobnie, gdy udzielany kredyt jest sekurytyzowany albo w inny sposób przeniesiony, odpisy z tytułu całkowitej lub częściowej utraty wartości muszą zostać wykazane jako równe należnym rezerwom, z przeciwnym znakiem, w celu dopasowania zmiany wartości w bilansie, skorygowanej dla kwot rezerw oraz wartości przepływów netto. Rezerwy mogą zmieniać się w czasie w następstwie nowych rezerw na utratę wartości i straty z tytułu kredytów i pożyczek (bez możliwych odwróceń, w tym tych, które mają miejsce, gdy kredyt jest spłacany przez kredytobiorcę). Nie wykazuje się takich zmian w sprawozdaniach jako części odpisów z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości (ponieważ sprawozdania rekonstruują wartości brutto) ( 14 ).

 Można pominąć oddzielenie wpływu odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości kredytów na kredyty sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, które nie zostały wyksięgowane z bilansu, jeżeli nie jest możliwe pozyskanie oddzielnych danych dotyczących rezerw z wewnętrznych baz danych MIF.

 Jeżeli praktyka polega na wykazywaniu niespłaconych kwot kredytów w ujęciu netto, ale nie wykazuje się odpowiednich pozycji (1.3 oraz 4.3) dotyczących rezerw (zob. pkt 4 lit. a)), odpisy z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości muszą obejmować nowe rezerwy na utratę wartości kredytów i pożyczek w portfelu (bez możliwych odwróceń, w tym tych, które mają miejsce, gdy kredyt jest spłacany przez kredytobiorcę) ( 15 ).

 Nie jest konieczne oddzielenie wpływu odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości na kredyty sekurytyzowane lub w inny sposób przeniesione, które nie zostały wyksięgowane z bilansu, jeżeli nie jest możliwe pozyskanie oddzielnych danych dotyczących rezerw z wewnętrznych baz danych MIF.

 Co do zasady pozycje te obejmują także zmianę wyceny pojawiającą się, gdy kredyty są sekurytyzowane lub w inny sposób przeniesione, a wartość transakcji różni się od należnej kwoty nominalnej w momencie przenoszenia. Zmiany wyceny wykazuje się, jeżeli są możliwe do zidentyfikowania, i oblicza jako różnicę między wartością transakcji a należną kwotą nominalną w chwili sprzedaży.

 Odnośnie do dodatkowych informacji zob. część 4 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) oraz pkt 1.6.3.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF.

—   Reklasyfikacje (3.2C)

Reklasyfikacje wykazują wszystkie pozostałe skutki, które nie dotyczą kredytów netto, jak zdefiniowano w pkt 4 lit. b), ale które prowadzą do zmian niespłaconych kwot kredytów w bilansie, z wyłączeniem kredytów sekurytyzowanych lub w inny sposób przeniesionych, które nie zostały wyksięgowane z bilansu.

Skutki te nie są wykazywane zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) i ich wpływ jest zwykle szacowany na bazie zagregowanej podczas zbierania statystyk makroekonomicznych. Są one jednakże ważne na poziomie poszczególnych instytucji (albo grup TLTRO-II) w celu uzgodnienia kredytów netto i zmian w niespłaconych kwotach.

Należy wykazywać wskazane poniżej skutki występujące w odniesieniu do niespłaconych kwot kredytów w bilansie, z wyłączeniem kredytów sekurytyzowanych lub w inny sposób przeniesionych, które nie zostały wyksięgowane z bilansu, z tym że konwencje wykorzystywane zwykle dla wykazywania skutków prowadzące do redukcji (wzrostów) niespłaconych kwot stosuje się ze znakiem ujemnym (dodatnim).

1) Zmiany w klasyfikacji sektorowej lub statusie rezydenta kredytobiorcy prowadzące do zmian wykazywanych należnych pozycji, które nie są wymagalne w odniesieniu do kredytowania netto i z tego względu konieczne jest ich wykazywanie.

2) Zmiany w klasyfikacji instrumentów. Mogą ona także wpływać na wskaźniki, jeżeli niespłacone kwoty kredytów zwiększają lub zmniejszają należności, przykładowo w wyniku przeklasyfikowania zabezpieczenia długu na kredyt lub kredytu na zabezpieczenie długu.

3) Korekty wynikające z korygowania błędów sprawozdawczych, zgodnie z instrukcjami otrzymanymi od odpowiedniego KBC zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. c).

Zgodnie z art. 7 ust. 6 reorganizacje przedsiębiorstw i zmiany w składzie grup TLTRO-II zasadniczo skutkują potrzebą ponownego przesłania pierwszego sprawozdania w celu odzwierciedlenia nowej struktury przedsiębiorstwa i nowego składu grupy TLTRO-II. W odniesieniu do tych zdarzeń nie stosuje się zatem reklasyfikacji.

Odnośnie do dodatkowych informacji zob. pkt 1.6.3.3 podręcznika statystyki bilansowej MIF. Należy jednak uwzględnić podkreślone powyżej różnice koncepcyjne w zakresie pozyskania danych reklasyfikacji na poziomie poszczególnych instytucji.



Statystyka TLTRO-II

Okres sprawozdawczy: …

Kredyty i pożyczki dla przedsiębiorstw niefinansowych i gospodarstw domowych z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych dla gospodarstw domowych (w tysiącach EUR)

 

Kredyty i pożyczki dla przedsiębiorstw niefinansowych

Kredyty i pożyczki dla gospodarstw domowych (w tym instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych), z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych

 

 

pozycja

wzór

walidacja

Główne składniki

1

Niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów na koniec miesiąca poprzedzającego początek okresu sprawozdawczego…

0

0

1

1 = 1.1 – 1.2 (+ 1.3)

 

2

Kwota netto kwalifikowanych kredytów w okresie sprawozdawczym …

0

0

2

2 = 2.1 – 2.2

 

3

Korekty należnych kwot: redukcje (–) i wzrosty (+) …

0

0

3

3 = 3.1 + 3.2

 

4

Niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów na koniec okresu sprawozdawczego …

0

0

4

4 = 4.1 – 4.2 (+ 4.3)

4 = 1 + 2 + 3

Podległe pozycje

Niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów na koniec miesiąca poprzedzającego początek okresu sprawozdawczego

1.1

Niespłacone kwoty w bilansie …

 

 

1.1

 

 

1.2

Niespłacone kwoty kredytów sekurutyzowanych albo w inny sposób przeniesionych bez wyksięgowania z bilansu …

 

 

1.2

 

 

1.3

Rezerwy na utratę wartości kwalifikowanych kredytów (1)

 

 

1.3

 

 

Kwota netto kwalifikowanych kredytów w okresie sprawozdawczym

2.1

Kredyty brutto …

 

 

2.1

 

 

2.2

Spłaty kredytów …

 

 

2.2

 

 

Korekty należnych kwot: redukcje (–) i wzrosty (+)

3.1

Sprzedaż i zakup kredytów oraz inne przeniesienia kredytów w okresie sprawozdawczym …

0

0

3.1

3.1 = 3.1A + 3.1B + 3.1C

 

3.1A

Wartość netto kredytów i pożyczek sekurytyzowanych mających wpływ na stan kredytów i pożyczek …

 

 

3.1A

 

 

3.1B

Wartość netto kredytów i pożyczek, które zostały w inny sposób przeniesione, mających wpływ na stany kredytów i pożyczek …

 

 

3.1B

 

 

3.1C

Wartość netto kredytów i pożyczek, które są sekurytyzowane albo w inny sposób przeniesione, niemających wpływu na stany kredytów i pożyczek …

 

 

3.1C

 

 

3.2

Inne korekty …

0

0

3.2

3.2 = 3.2A + 3.2B + 3.2C

 

3.2A

Zmiana wyceny wynikająca ze zmiany kursów walut …

 

 

3.2A

 

 

3.2B

Odpisy z tytułu całkowitej /częściowej utraty wartości …

 

 

3.2B

 

 

3.2C

Reklasyfikacje …

 

 

3.2C

 

 

Niespłacone kwoty kwalifikowanych kredytów na koniec okresu sprawozdawczego

4.1

Niespłacone kwoty w bilansie …

 

 

4.1

 

 

4.2

Niespłacone kwoty kredytów sekurutyzowanych albo w inny sposób przeniesionych bez wyksięgowania z bilansu …

 

 

4.2

 

 

4.3

Rezerwy na utratę wartości kwalifikowanych kredytów (1)

 

 

4.3

 

 

(*1)   Stosuje się tylko w przypadku wykazywania kredytów w ujęciu netto; zob. bardziej szczegółowe instrukcje dotyczące przekazywania informacji.



( 1 ) Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (EBC/2014/60) (Dz.U. L 91 z 2.4.2015, s. 3).

( 2 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8).

( 3 ) Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2013/33) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 1).

( 4 ) Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 1745/2003 z dnia 12 września 2003 r. dotyczące stosowania rezerw obowiązkowych (EBC/2003/9) (Dz.U. L 250 z 2.10.2003, s. 10).

( 5 ) Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2010/10 z dnia 19 sierpnia 2010 r. dotycząca nieprzestrzegania wymogów w zakresie sprawozdawczości statystycznej (Dz.U. L 226 z 28.8.2010, s. 48).

( 6 ) Ilekroć jest mowa o „uczestniku”, oznacza to uczestników indywidualnych lub grupy TLTRO-II.

( 7 ) Struktura pojęciowa dotycząca wymogów sprawozdawczych pozostaje niezmieniona w porównaniu z tą strukturą określoną w decyzji EBC/2014/34.

( 8 ) Dla celów sprawozdań termin „gospodarstwa domowe” obejmuje instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych.

( 9 ) Zob. „Manual on MFI balance sheet statistics”, EBC, kwiecień 2012 r., dostępny na stronie internetowej EBC pod adresem: www.ecb.europa.eu. W szczególności pkt 2.1.4, s. 76, opisuje sprawozdania statystyczne dotyczące kredytów i pożyczek.

( 10 ) Wyjątek ten ma również znaczenie dla przekazywania danych dotyczących odpisów z tytułu całkowitej oraz częściowej utraty wartości, jak wyjaśniono poniżej.

( 11 ) To odwrócenie znaków (które jest przeciwne do wymogów rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33)) jest spójne z ogólnym wymogiem dotyczącym danych korygujących, jak wskazano powyżej – tj. skutki prowadzące do wzrostu (lub spadku) należnych kwot wykazuje się odpowiednio ze znakiem dodatnim lub ujemnym.

( 12 ) Rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) pozwala MIF przekazywać dane dotyczące nabytych kredytów po cenie nabycia, o ile jest to praktyką krajową stosowaną przez wszystkie MIF z siedzibą w danym państwie. W takich przypadkach składniki zmiany wyceny, które mogą się pojawić, muszą zostać wykazane w pozycji 3.2B.

( 13 ) Należy stosować referencyjne kursy walut EBC. Zob. komunikat prasowy z dnia 8 lipca 1998 r. w sprawie ustanowienia wspólnych standardów rynku, który jest dostępny na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu.

( 14 ) Wymóg ten różni się od wymogów sprawozdawczych wynikających z rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

( 15 ) Wymóg ten jest tożsamy z informacjami przekazywanymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) przez MIF wykazujące kredyty bez rezerw.

Góra