32001D0912

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego

z dnia 8 listopada 2001 r.

w sprawie niektórych warunków dotyczących przystąpienia do Systemu Monitorowania Fałszerstw (SMF)

(EBC/2001/11)

(2001/912/WE)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 106 ust. 1,

uwzględniając statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 16,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem [1] ustanawia pewne środki dotyczące zbierania i gromadzenia danych związanych z fałszywymi banknotami i monetami oraz dostępem do tych danych.

(2) Nie można zajmować się walką z fałszowaniem tylko na poziomie strefy euro; w tym celu Rada Unii Europejskiej podjęła środki w odniesieniu do euro w ramach rozdziału VI Traktatu o Unii Europejskiej (tj. trzeci filar); także rozporządzenie Rady (WE) nr 1339/2001 rozszerza skutki rozporządzenia Rady (WE) nr 1338/2001 na te Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako swojej jednej waluty [2].

(3) Istniejące procesy i systemy analizowania fałszerstw i zbierania informacji dotyczących fałszowania należy rozszerzyć; EBC ustanowił Centrum Analiz Fałszerstw i Bazę Danych o Fałszerstwach Pieniędzy; należy je zreorganizować i zmienić nazwę na "System Monitorowania Fałszerstw" (SMF) oraz określić jego właściwości.

(4) EBC przewiduje warunki, które gwarantują właściwe procedury związane z dostępem do odpowiednich danych z SMF zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1338/2001 i (WE) nr 1339/2001. W tym celu wszystkie krajowe banki centralne (KBC) Europejskiego Systemu Banków Centralnych muszą utworzyć swoje odpowiednie krajowe centra fałszerstw (KCF) w ramach każdego KBC i pełnić rolę administratora zabezpieczenia KCF. EBC dokonuje również niezbędnych uzgodnień i porozumień z Komisją i Europolem w celu zapewnienia im odpowiedniego dostępu do danych SMF oraz dostępu do Europejskiego Centrum Analiz Technicznych i Naukowych również zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1338/2001. Przy każdym dostępie powinny być przestrzegane odpowiednie minimalne normy bezpieczeństwa. Przestrzeganie to ma podstawowe znaczenie ze względu na poufny charakter danych SMF. Poufny charakter danych oznacza, że informacja, którą każdy z użytkowników SMF otrzymuje z SMF, powinna być wykorzystana wyłącznie do celów związanych z wykonywaniem ich obowiązków w walce z fałszowaniem euro. Ograniczenie dostępu do danych SMF pomaga w zapewnieniu poufności.

(5) Podręcznik procedur i minimalne normy bezpieczeństwa związane z SMF są w trakcie zatwierdzania przez Radę Prezesów EBC. Nie zostaną one opublikowane ze względu na poufny charakter danych, które mają być wprowadzane i dostępne w ramach SMF i ze względu na znaczenie utrzymania poufnego otoczenia w zakresie wykorzystania SMF,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

W niniejszej decyzji stosuje się definicje zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 1338/2001.

Artykuł 2

System monitorowania fałszerstw

1. Baza Danych o Fałszowaniu Pieniędzy (BDFP) zostaje przemianowana na System monitorowania fałszerstw (SMF). Wszystkie odniesienia do BDFP zawarte w poprzednich aktach prawnych uważa się za odnoszące się do SMF.

2. SMF składa się z centralnej bazy danych zawierającej wszystkie techniczne i statystyczne informacje dotyczące fałszowania zarówno banknotów euro, jak i monet pochodzących z Państw Członkowskich lub z państw trzecich. SMF zawiera, między innymi, aplikacje przeglądarki i edytory tekstu oraz urządzenia do ściągania i przesyłania danych, jak również sieci łączące różnych użytkowników SMF do SMF.

3. Organizacja i zarządzanie SMF należą do kompetencji Zarządu EBC, który uwzględnia do tych celów opinie Komitetu ds. Banknotów.

Artykuł 3

Dostęp do danych Systemu Monitorowania Fałszerstw

1. Oprócz dostępu KBC do SMF dostęp do odpowiednich danych SMF jest udzielany pozostałym właściwym organom krajowym, włączając krajowe centra analiz (KCA) i krajowe centra analiz monet (KCAM), w odniesieniu do danych dotyczących monet, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1338/2001. W tym celu stosuje się warunki ustanowione w art. 5-9 niniejszej decyzji.

2. Dostęp Komisji Europejskiej, Europejskiego Centrum Technicznego i Naukowego (ECTN) oraz Europolu do odpowiednich danych SMF jest udzielany zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1338/2001. Procedury tego dostępu są określone odpowiednio w porozumieniach dwustronnych i porozumieniach z EBC.

3. Z zastrzeżeniem jakichkolwiek porozumień w zakresie stosunków monetarnych między Wspólnotą a stronami trzecimi, EBC może przyznać dostęp do odpowiednich danych SMF wyznaczonym organom lub ośrodkom tych stron trzecich.

4. Oprócz powyższego ust. 3 i na podstawie art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001 EBC może przyznać dostęp do odpowiednich danych SMF wyznaczonym organom lub ośrodkom państw trzecich. Mogą one również otrzymać dane SMF ad hoc, jeżeli Centrum Analiz Fałszerstw (CAF) EBC uzna to za konieczne.

Artykuł 4

Wprowadzanie danych do Systemu Monitorowania Fałszerstw przez krajowe centra analiz oraz krajowe centra analiz monet

Wprowadzanie przez którekolwiek i wszystkie KCA do SMF danych dotyczących wykrytych fałszerstw banknotów euro i przesyłanie każdego nowego rodzaju banknotów euro, co do których jest podejrzenie, że zostały sfałszowane, do CAF EBC odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1338/2001 oraz z odpowiednim podręcznikiem procedur zatwierdzonym przez Radę Prezesów EBC z udziałem Rady Ogólnej EBC. Te KCA, które nie są objęte strukturą KBC lub które nie zostały ustanowione w ramach KBC, są konsultowane w sprawie podręcznika procedur. Przeprowadza się również niezbędne dostosowania podręcznika procedur dotyczące wprowadzania do SMF danych dotyczących monet przez ECTN i KCAM

Artykuł 5

Krajowe Centra ds. Fałszerstw

1. Zadanie kierowania dostępem do SMF, o którym mowa w art. 3 w Państwach Członkowskich, jest wykonywane przez Krajowe centrum ds. fałszerstw (KCF) utworzone w każdym KBC. To KCF ułatwia również komunikowanie się dotyczące wszystkich spraw związanych z SMF w Państwach Członkowskich. W związku z tymi zadaniami w ramach każdego KCF tworzy się stanowisko administratora ds. zabezpieczeń.

2. Na mocy porozumienia z EBC władze KCF zezwalają na różne poziomy dostępu SMF, o którym mowa w art. 3, zgodnie z ustępem pierwszym powyżej. W tym celu zostają stworzone i ustanowione przez administratora ds. zabezpieczeń w KCF, o którym mowa powyżej, niezbędne nazwy użytkowników i różne kategorie użytkowników oraz różne poziomy dostępu użytkowników.

Artykuł 6

Zgodność Systemu Monitorowania Fałszerstw z normami bezpieczeństwa

Minimalne normy bezpieczeństwa, jakie mają być przestrzegane przez wszystkie organy lub ośrodki (KCA i/lub KCAM), w których znajdują się użytkownicy SMF i przez tych użytkowników w związku z dostępem do SMF są przyjmowane prze Radę Prezesów EBC we współpracy z Radą Ogólną EBC. Są one podawane do wiadomości KCF.

Artykuł 7

Poufność

1. Każdy organ lub ośrodek, w którym znajdują się użytkownicy SMF, informuje ich o poufnym charakterze danych SMF i o ograniczeniach w dostępie mających zastosowanie do każdego użytkownika tego organu lub ośrodka i pozostałych organów i ośrodków, jako że o tych ograniczeniach są one okresowo powiadamiane przez administratora ds. zabezpieczeń odpowiedniego KCF. Odpowiednie KCF może wystąpić o to, by każdy organ lub ośrodek podpisał deklarację poufności, w której oświadcza, że zwraca należytą uwagę na treść niniejszej decyzji. Każdy organ lub ośrodek konsultuje się z odpowiednim KCF w sprawie każdej istotnej kwestii dotyczącej poufności danych zawartych w SMF. KCF konsultują się z CAF EBC w sprawie wyniku każdego takiego wniosku lub konsultacji.

2. Odpowiednie KCF jest konsultowane w zakresie udzielania informacji zawierających dane SMF, kierowanych do społeczeństwa, do instytucji kredytowych oraz do producentów odpowiednich urządzeń. Konsultuje się ono również z CAF EBC.

3. EBC konsultuje się z odpowiednim KCF w związku z każdym wstrzymaniem dostępu. Zarówno EBC, jak i odpowiednie KCF może wstrzymać dostęp każdego użytkownika SMF do SMF jeśli jest to niezbędne w celu zachowania poufności danych SMF. Odpowiednie KCF konsultuje się z organem lub ośrodkiem, do którego tacy użytkownicy należą, w celu przywrócenia odpowiednich warunków użytkowania SMF.

4. Minimalne normy bezpieczeństwa, o których mowa w art. 6, jak również podręcznik procedur wymieniony w art. 4, po zatwierdzeniu przez Radę Prezesów nie zostają opublikowane ze względu na ich poufny charakter.

Artykuł 8

Monitorowanie

KCF, w konsultacji z odpowiednimi organami lub ośrodkami, ustanawiają procedury pozwalające na monitorowanie ich zgodności z art. 6 i 7 oraz podjęcie w związku z tym odpowiednich środków. Procedury te pozwalają również na udział EBC w takim monitorowaniu. W konsultacji z KBC EBC ustanawia również procedury monitorowania zgodności działania KCF z niniejszą decyzją.

Artykuł 9

Wdrożenie

Zarząd EBC podejmuje wszelkie środki w celu wykonania niniejszej decyzji, które są konieczne dla zapewnienia sprawności i bezpieczeństwa SMF, w tym wszelkie środki odnoszące się do podręcznika procedur lub minimalnych norm bezpieczeństwa wymienionych odpowiednio w art. 4 i 6. W tym celu bierze pod uwagę opinie Komitetu ds. Banknotów. Zarząd informuje Radę Prezesów o wszelkich środkach podjętych w związku z zastosowaniem niniejszego artykułu. Dodatkowo EBC może generalnie udzielać technicznych wyjaśnień i specyfikacji dotyczących wykorzystania lub bezpieczeństwa SMF.

Artykuł 10

Przepisy końcowe

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 2001 r.

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem, dnia 8 listopada 2001 r.

Willem F. Duisenberg

Prezes EBC

[1] Dz.U. L 181 z 4.7.2001, str. 6.

[2] Dz.U. L 181 z 4.7.2001, str. 11.

--------------------------------------------------