Operacje walutowe

Wprowadzenie

Eurosystem prowadzi operacje walutowe na podstawie art. 127 i 219 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Te operacje obejmują:

• interwencje walutowe
• inne operacje, w tym sprzedaż przychodów odsetkowych od walutowych aktywów rezerwowych i tzw. transakcje komercyjne.

Interwencje walutowe

Jednostronne lub wspólne

W sytuacjach nieobjętych formalnymi umowami i ogólnymi wytycznymi decyzję o dokonaniu interwencji walutowej podejmuje Eurosystem. Może przeprowadzać takie interwencje samodzielnie (jednostronnie) lub wspólnie z innymi bankami centralnymi (w sposób zsynchronizowany).

Scentralizowane lub zdecentralizowane

Interwencje mogą być przeprowadzane w trybie scentralizowanym bezpośrednio przez EBC lub w trybie zdecentralizowanym przez krajowe banki centralne w imieniu EBC. Tryb prowadzenia interwencji nie jest istotny z punktu widzenia ich podstawowego celu.

Interwencje dotyczące innych unijnych walut nie mogą być sprzeczne z podstawowym celem EBC, jakim jest utrzymanie stabilnego poziomu cen. Podczas przeprowadzania takiej interwencji – zwłaszcza w odniesieniu do jej finansowania – Eurosystem ściśle współpracuje z odpowiednim krajowym bankiem centralnym spoza strefy euro.

Mechanizm kursowy ERM II

Informacje ogólne

Interwencje walutowe mogą również odbywać się w ramach mechanizmu kursowego ERM II, który zaczął działać z chwilą rozpoczęcia trzeciego etapu unii gospodarczej i walutowej. Podstawę prawną ERM II stanowią następujące akty: rezolucja Rady Europejskiej z 16 czerwca 1997 oraz umowa z 1 września 1998 (z późniejszymi zmianami) między EBC a bankami centralnymi państw członkowskich spoza strefy euro.

Konwencje i procedury dotyczące ERM II (po angielsku)

Uczestnicy

Dania należy do ERM II od 4 stycznia 1999 (wcześniej była w ERM). W dniu 13 lipca 2020 przystąpiła do niego Bułgaria.

Kursy centralne wobec euro oraz kursy interwencji obowiązkowej dla walut uczestniczących w ERM II

Rola Rady ECOFIN

Interwencje walutowe mogą być także przeprowadzane w kontekście instytucjonalnych relacji kursowych między euro a walutami krajów spoza UE (np. dolarem amerykańskim i jenem). W odniesieniu do tych walut artykuł 219 Traktatu określa dwa możliwe rozwiązania instytucjonalne:

• Rada ECOFIN może zawrzeć formalne umowy dotyczące systemu kursów wymiany euro
• Rada ECOFIN może określić ogólne wytyczne dotyczące polityki kursowej Eurosystemu.

Dotąd nie zastosowano żadnej z tych procedur. Obie musiałyby odbyć się z udziałem EBC, który w jednym i drugim przypadku powinien przedstawić zalecenie lub opinię dla Rady ECOFIN. Powyższe procedury instytucjonalne nie mogą przy tym naruszać głównego celu EBC, jakim jest utrzymanie stabilności cen. Skala interwencji walutowych przeprowadzanych przez EBC nie jest ograniczona wielkością jego rezerw walutowych – EBC może finansować interwencje również w inny sposób, np. za pomocą swapów walutowych.