Overzicht

De economie in het eurogebied lijkt het geleidelijke herstel de komende jaren voort te zetten ondanks de aanzienlijke geopolitieke en beleidsonzekerheid. Hoewel de groei in de loop van 2024 in een gematigd tempo werd hervat, wijzen recente indicatoren op een verzwakking van de groei op korte termijn, waarbij het aanhoudend gematigd consumentenvertrouwen en de grote onzekerheid de neiging van huishoudens om te sparen waarschijnlijk zullen versterken. Desalniettemin zijn de voorwaarden aanwezig voor een verdere versterking van de economische groei. Tegen de achtergrond van robuuste arbeidsmarkten zullen vooral de stijgende reële lonen en de werkgelegenheid naar verwachting een herstel ondersteunen waarbij consumptie een van de belangrijkste drijvende krachten blijft. De binnenlandse vraag zou ook moeten worden versterkt door een versoepeling van de financieringsvoorwaarden, in overeenstemming met de marktverwachtingen ten aanzien van het toekomstige rentebeloop. Hoewel met grote onzekerheid omgeven, wordt aangenomen dat het begrotingsbeleid over het geheel genomen een consolidatietraject zal volgen. De middelen uit het Next Generation EU-programma (NGEU) zouden de groei echter moeten ondersteunen tot het einde van het programma in 2027. Uitgaande van de basisaanname dat het handelsbeleid van de belangrijkste handelspartners van Europa ongewijzigd blijft, wordt verwacht dat de buitenlandse vraag aantrekt en de uitvoer uit het eurogebied zal ondersteunen. Als gevolg daarvan levert het uitvoersaldo naar verwachting een grotendeels neutrale bijdrage aan de bbp-groei, ondanks de bestaande uitdagingen wat betreft concurrentievermogen. De werkloosheid daalt naar verwachting verder tot een historisch laag niveau. Aangezien sommige conjuncturele factoren die onlangs geleid hebben tot productiviteitsvermindering beginnen weg te ebben, trekt de productiviteit naar verwachting gedurende de projectieperiode weer aan, al blijven structurele uitdagingen bestaan. Over het geheel genomen bedraagt de gemiddelde reële bbp-groei op jaarbasis naar verwachting 0,7% in 2024, 1,1% in 2025 en 1,4% in 2026, alvorens te matigen tot 1,3% in 2027. Vergeleken met de door medewerkers van de ECB samengestelde macro-economische projecties van september 2024 zijn de vooruitzichten voor de bbp-groei neerwaarts bijgesteld, voornamelijk als gevolg van herzieningen van de investeringsgegevens voor de eerste helft van 2024, verwachtingen van een zwakkere uitvoergroei in 2025 en een kleine neerwaartse bijstelling van de geprojecteerde groei van de binnenlandse vraag in 2026.^[1]

De totale HICP-inflatie stijgt naar verwachting eind 2024, alvorens vanaf het tweede kwartaal van 2025 rond de inflatiedoelstelling van 2% van de ECB te schommelen. De basiseffecten in de energiecomponent zijn naar verwachting de belangrijkste drijvende kracht achter de tijdelijke stijging van de inflatie aan het begin van de projectieperiode. Op basis van aannames van dalende olie- en gasprijzen blijft de energie-inflatie waarschijnlijk tot de tweede helft van 2025 negatief en daarna gematigd, met uitzondering van een stijging in 2027 als gevolg van de invoering van nieuwe maatregelen ter beperking van klimaatverandering. De voedselinflatie stijgt naar verwachting tot medio 2025, voornamelijk als gevolg van het opnieuw aantrekken van de dynamiek van de prijzen van onbewerkte voedingsmiddelen, alvorens te dalen tot gemiddeld 2,2% tegen 2027. De HICP-inflatie ongerekend energie en voedingsmiddelen (HICPX) daalt naar verwachting begin 2025 naarmate de indirecte effecten van eerdere energieprijsschokken wegebben, de druk op de arbeidskosten afneemt en de vertraagde effecten van eerdere monetairbeleidsverkrapping blijven doorwerken in de consumptieprijzen. Verwacht wordt dat deze daling hoofdzakelijk wordt veroorzaakt door een daling van de diensteninflatie – die tot dusver relatief hardnekkig is geweest. Al met al matigt de HICPX-inflatie naar verwachting van 2,9% in 2024 tot 1,9% in 2027. De loongroei blijft aanvankelijk hoog, maar zal geleidelijk afnemen naarmate de druk van de inflatiecompensatie wegebt. De matiging van de groei van de loonsom per werknemer, in combinatie met een herstel van de productiviteitsgroei, leidt naar verwachting tot een aanzienlijk tragere groei van de arbeidskosten per eenheid product. Als gevolg daarvan neemt volgens de projecties de binnenlandse prijsdruk af, waarbij de winstmarges in eerste instantie de nog steeds hoge arbeidskostendruk opvangen, maar zich daarna gedurende de projectieperiode herstellen. De externe prijsdruk zou over het geheel genomen gematigd moeten blijven. Vergeleken met de projecties van september 2024 zijn de vooruitzichten voor de totale HICP-inflatie voor 2024 en 2025 marginaal neerwaarts bijgesteld, voornamelijk als gevolg van verrassende neerwaartse gegevens en lagere prijsaannames voor olie en elektriciteit.